Contar em antigo eslavo eclesiástico
Visão geral da língua
O antigo eslavo eclesiástico (ⰔⰎⰑⰂⰡⰐⰠⰔⰍⰟ ⰧⰈⰟⰊⰍⰟ, словѣ́ньскъ ѩзꙑ́къ, slověnĭskŭ językŭ), também chamado antigo eslavônico eclesiástico, búlgaro antigo ou macedônio antigo, foi a primeira língua literária eslava, a partir de meados do século IX. Pertence à família das línguas eslavas e, mais especificamente, ao ramo eslavo meridional do leste. Foi escrito pela primeira vez em glagolítico, uma escrita criada por São Cirilo, um monge de Tessalónica, e pelo seu irmão São Metódio, para traduzir livros litúrgicos para a língua eslava contemporânea, a fim de difundir o cristianismo entre os eslavos ocidentais. O alfabeto cirílico substituiu-o pouco tempo depois, no final do século IX. O antigo eslavo eclesiástico ainda é utilizado como língua litúrgica em algumas igrejas ortodoxas orientais e católicas orientais.
Lista de números em antigo eslavo eclesiástico
- 1 – ⰰ҃ / а҃ ѥдинъ (jedinъ)
- 2 – ⰱ҃ / в҃ дъва (єдина)
- 3 – ⰲ҃ / г҃ трьѥ (trьje)
- 4 – ⰳ҃ / д҃ четꙑре (četyre)
- 5 – ⰴ҃ / е҃ пѧть (pętь)
- 6 – ⰵ҃ / ѕ҃ шесть (šestь)
- 7 – ⰶ҃ / з҃ седмь (sedmь)
- 8 – ⰷ҃ / и҃ осмь (osmь)
- 9 – ⰸ҃ / ѳ҃ девѧть (devętь)
- 10 – ⰺ҃ / і҃ десѧть (desętь)
- 11 – ⰰ҃ⰺ / а҃і ѥдинъ на десѧте (jedinъ na desęte)
- 12 – ⰱ҃ⰺ / в҃і дъва на десѧте (dъva na desęte)
- 13 – ⰲ҃ⰺ / г҃і трьѥ на десѧте (trьje na desęte)
- 14 – ⰳ҃ⰺ / д҃і четꙑре на десѧте (četyre na desęte)
- 15 – ⰴ҃ⰺ / е҃і пѧть на десѧте (pętь na desęte)
- 16 – ⰵ҃ⰺ / ѕ҃і шесть на десѧте (šestь na desęte)
- 17 – ⰶ҃ⰺ / з҃і седмь на десѧте (sedmь na desęte)
- 18 – ⰷ҃ⰺ / и҃і осмь на десѧте (osmь na desęte)
- 19 – ⰸ҃ⰺ / ѳ҃і девѧть на десѧте (devętь na desęte)
- 20 – ⰻ҃ / к҃ дъва десѧти (dъva desęti)
- 30 – ⰼ҃ / л҃ трьѥ десѧте (trije desęte)
- 40 – ⰽ҃ / м҃ четꙑре десѧте (četyre desęte)
- 50 – ⰾ҃ / н҃ пѧть десѧтъ (pętь desętь)
- 60 – ⰿ҃ / ѯ҃ шесть десѧтъ (šestь desętь)
- 70 – ⱀ҃ / о҃ седмь десѧтъ (sedmь desętь)
- 80 – ⱁ҃ / п҃ осмь десѧтъ (osmь desętь)
- 90 – ⱂ҃ / ч҃ девѧть десѧтъ (devętь desętь)
- 100 – ⱃ҃ / р҃ съто (sъto)
- 1 000 – ⱍ҃ / ҂а҃ тꙑсѫщи (tysęšti)
Numerais no antigo eslavo eclesiástico
A língua eslava eclesiástica antiga utiliza as letras do alfabeto cirílico para representar os seus numerais com o símbolo titlo (◌҃). No entanto, a ordem utilizada é a que foi herdada dos antepassados gregos das letras.
Os milhares são indicados com um sinal precedente (҂). Outros sinais modificadores são utilizados para denotar números de escala mais elevados: ⃝ (10 000 ou miríade), ҈ (100 000 ou legião), ҉ (milhão, ou legião de legiões), ꙰ (10 milhões ou corvo/corneta), ꙱ (100 milhões ou vala/loga) e ꙲ (mil milhões, 109 ou muitas miríades).

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

200

300

400

500

600

700

800

900

1 000

10 000

105

106

107

108

109
O alfabeto glagolítico também foi utilizado da mesma forma, ou seja, utilizando as letras do alfabeto para representar os seus numerais com o símbolo titlo (◌҃).

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

200

300

400

500

600

700

800

900

1 000

2 000

3 000

4 000

5 000
Regras de numeração do antigo eslavo eclesiástico
Agora que teve uma visão geral dos números mais comuns, vamos passar para as regras para escrever as dezenas, os números compostos, e porque não as centenas, os milhares e além (se for possível).
- Os algarismos de um a nove são expressos por palavras específicas, nomeadamente єдинъ (jedinъ) / єдино (jedino) / єдина (jedina) (m/n/f) (а҃) [1], дъва (dъva) / дъвѣ (dъvě) (m/n & f) (в҃) [2], трьѥ (trьje) / три (tri) (m/n & f) (г҃) [3], чєтꙑрє (četyre) / чєтꙑри (četyri) (m/n & f) (д҃) [4], пѧть (pętь) (е҃) [5], шєсть (šestь) (ѕ҃) [6], сєдмь (sedmь) (з҃) [7], осмь (osmь) (и҃) [8] e дєвѧть (devętь) (ѳ҃) [9].
- As dezenas formam-se começando pelo algarismo multiplicador, seguido da forma correspondente da palavra para dez, com exceção do próprio dez: дєсѧть (desętь) (і҃) [10], дъва дєсѧти (dъva desęti) (к҃) [20], трꙇѥ дєсѧтє (trije desęte) ou три дєсѧти (trije desęti) (л҃) [30], чєтꙑрє дєсѧтє (četyre desęte) ou чєтꙑри дєсѧти (četyre desęti) (м҃) [40], пѧть дєсѧтъ (pętь desętь) (н҃) [50], шєсть дєсѧтъ (šestь desętь) (ѯ҃) [60], сєдмь дєсѧтъ (sedmь desętь) (о҃) [70], осмь дєсѧтъ (osmь desętь) (п҃) [80] e дєвѧть дєсѧтъ (devętь desętь) (ч҃) [90].
- Os números de onze a dezanove formam-se começando pela unidade, seguida da expressão на дєсѧтє (na desęte), que significa em dez: єдинъ на дєсѧтє (jedinъ na desęte) / єдино на дєсѧтє (jedino na desęte) / єдина на дєсѧтє (jedina na desęte) (m/n/f) (а҃і҃) [11], дъва на дєсѧтє (dъva na desęte) / дъвѣ на дєсѧтє (dъvě na desęte) (m/n & f) (в҃і҃) [12], трьѥ на дєсѧтє (trьje na desęte) / три на дєсѧтє (tri na desęte) (m/n & f) (г҃і҃) [13], чєтꙑрє на дєсѧтє (četyre na desęte) / чєтꙑри на дєсѧтє (četyri na desęte) (m/n & f) (д҃і҃) [14], пѧть на дєсѧтє (pętь na desęte) (е҃і҃) [15], шєсть на дєсѧтє (šestь na desęte) (ѕ҃і҃) [16], сєдмь на дєсѧтє (sedmь na desęte) (з҃і҃) [17], осмь на дєсѧтє (osmь na desęte) (и҃і҃҃) [18] e дєвѧть на дєсѧтє (devętь na desęte) (ѳ҃і҃҃) [19].
- Os números compostos superiores a vinte formam-se começando pela dezena, seguida da conjunção и (i, e) y da unidade (exemplo: дъва дєсѧти и сєдмь (dъva desęti i sedmь) (кз҃) [27], сєдмь дєсѧтъ и дъва (sedmь desętь i dъva) (ов҃) [72]).
- As centenas formam-se começando pelo algarismo multiplicador, seguido da forma correspondente da palavra para cem, com exceção do próprio cem: съто (sъto) (р҃҃) [100], дъвѣ сътѣ (dъvě sъtě) (с҃҃҃) [200], три съта (tri sъta) (т҃҃҃) [300], чєтꙑрє съта (četyre sъta) (ѹ҃) [400], пѧть сътъ (pętь sъtъ) (ф҃҃҃) [500], шєсть sъtъ (šestь сътъ) (х҃҃) [600], сєдмь сътъ (sedmь sъtъ) (ѱ҃) [700], осмь сътъ (osmь sъtъ) (ѡ҃) [800] e дєвѧть сътъ (devętь sъtъ) (ц҃҃) [900].
- As centenas e as dezenas ou unidades estão ligadas pela conjunção и (i, e) (exemplo: съто и пѧть дєсѧтъ и три (sъto i pętь desętь i tri) (рн҃г) [153]).
- Os milhares formam-se começando pelo algarismo multiplicador, seguido da forma correspondente da palavra para mil, com exceção do próprio mil: тꙑсѫшти (tysǫšti) ou тꙑсѧшти (tysęšti) (҂а҃҃҃) [1 000], дъвѣ тꙑсѫшти (dъvě tysǫšti) (҂в҃҃҃҃) [2 000], трьѥ тꙑсѫштѧ (trьje tysǫštę) (҂г҃҃҃҃) [3 000], чєтꙑрє тꙑсѫштѧ (četyre tysǫštę) (҂д҃) [4 000], пѧть тꙑсѫшть (pętь tysǫštь) (҂е҃҃҃҃) [5 000], шєсть тꙑсѫшть (šestь tysǫštь) (҂ѕ҃҃҃) [6 000], сєдмь тꙑсѫшть (sedmь tysǫštь) (҂з҃) [7 000], осмь тꙑсѫшть (osmь tysǫštь) (҂и҃҃҃) [8 000] e дєвѧть тꙑсѫшть (devętь tysǫštь) (҂ѳ҃҃҃҃) [9 000].
- Os nomes dos números de escala superiores são: тъма (tьma) ou дєсѧть тꙑсѧшть (desętь tysǫštь) [10 000 ou miríade], лег҄ионъ (leĝeonъ) [105 ou legião], леодръ (deodrъ) [106 ou legião de legiões], вранъ (vranъ) [107 ou corvo/corneta], клада (klada) [108 ou vala/loga], тьма тьмъ (tьma tъmъ) [109 ou muitas miríades].
Livros
Old Church Slavonic: An Elementary Grammar
por S. C. Gardiner, editora Cambridge University Press (2008)
[ Amazon.com]
Grammar of the Church Slavonic Language
por Alypy Gamanovich, editora Holy Trinity Monastery (2001)
[ Amazon.com]
Old Church Slavonic Grammar
por Horace G. Lunt, editora Mouton de Gruyter (2001)
[ Amazon.com]
Antiguo eslavo eclesiástico - Antiguo búlgaro
por Salustio Alvarado, editora Ediciones Xorki (2018)
[ Amazon.com]
Le vieux slave
por Claire Le Feuvre, editora Peeters Publishers (2009)
[ Amazon.com]
Fonte
- Old Church Slavonic Online (em inglês), por Todd B. Krause e Jonathan Slocum
Línguas eslavas meridionais
Antigo eslavo eclesiástico, búlgaro, esloveno, macedónio e sérvio.
Outras línguas suportadas
As outras línguas atualmente suportadas são muito numerosas para serem listadas aqui. Por favor selecione uma língua na lista completa das línguas suportadas.